O
verlijdens
gedichten (geliefde / partner) 2
Voor mijn vriendin in de hemel
soms is
het moeilijk je gevoelens de baas te kunnen zijn,
waar was je toen ik je nodig had?
waar was je toen ik liefde vergat?
ik ben vergeten wie je was en wat je deed!
kan je me het vergeven?
ik heb te veel pijn geleden om me nog te kunnen concentreren om mijn
medemensen.
jij was de beste die ik kon wensen!!!!!
Gemaakt door Elodie
Ik
nooit kunnen zeggen hoeveel ik om je geef,
ik heb nooit afscheid van je kunnen nemen,
Nee jij was in eens weg,
Ik had je nog zoveel willen vertellen ,
ik had je zo graag nog bij me gehad,
ik had je graag gelukkig gezien,
maar nee jij bent weg ver weg,
mij jij blijft een wonder van een vriend,
Bas ik mis je zo , ik wil je zeggen dat je altijd een plaats in me
hartje hebt!Bas ik hou nog steeds van je!
Gemaakt door Angela
mijn
vriendinnetje lief
door de wind ben je gevlogen
het was een fatale klap
je had het niet gezien met je helderblauwe ogen
het was te laat
je was er al
o toen was ik kwaad
ik kon je niet helpen na die val
iedereen was dood van verdriet
je was nog zo jong
toen jij je laatste adem liet
en ik je laatste liedje zong
ik zal missen
echt waar
zwem mee met duizend vissen
ik overleef het al een jaar...
Gemaakt door Primo
Lang
waren we samen
nu ben ik alleen
Zorgzaam als geen ander
stilte om me heen
Het is niet te bevatten
het snijdt door mijn ziel
Om jou te moeten missen
Jou, waar ik eens voor viel
Gemaakt voor mijn
lieve schat, die helaas op 8 juni 2000
van mij is heengegaan
Gemaakt door Irma
Frank,
mijn liefste waar ben je nu !
Je werd me ontnomen, ja veel te vroeg.
Waarom ?
"Ja, waarom wij ?" vroegen we ons samen af.
Maar niemand die daar een antwoord op gaf.
Onze liefde voor elkaar was sterk, nog sterker dan voorheen.
Want samen, ja, alleen samen moesten we door die moeilijke en zware jaren heen.
Waarom ook nog dat gemis van een oogappeltje voor ons
twee.
We stonden machteloos en ik kon je niet beter maken.
Daarom wou ik jou verzorgen tot het einde van je dagen,
omdat we samen zo gelukkig waren.
Dit konden sommigen niet verdragen, en dat heeft altijd
aan mij blijven knagen.
Maar jij begreep wat ik bedoelde, en beloonde me dan
met zoenen.
Want klagen, nee, dat deed jij niet.
Jij was mijn zon, bij mijn grote verdriet.
Voor je ziek werd had je vele (zogenaamde) vrienden.
Maar vanaf je ziek was had je er nog maar één.
Waarom ?
Waarschijnlijk omdat ze het zelf moeilijk verwerken
konden, en er geen woorden voor vonden.
Vergeef het hen, want ooit zullen zij begrijpen wat
het is . . .
Vandaag nemen we voorlopig afscheid van elkaar, op de
manier zoals jij het hebt gevraagd.
Met je lievelingsmuziek en bloemen.
Mijn liefste ik mis je zo.
Je vrouwtje Marina
(Deze tekst heb ik opgesteld toen hij nog leefde, hij wist dus wat op zijn rouwkaartje ging staan.
Geboren op 16-02-1962 en veel te vroeg heengegaan op
27-01-1995. Hij wenste ook dat ik terug gelukkig zou zijn en een partner moest nemen. Dit is ondertussen gebeurd. Ik ben terug gelukkig getrouwd en heb met mijn huidige man twee schatten van kinderen. Maar je eerste liefde die vergeet je niet. Bedankt Frank voor die mooie jaren samen)
Gemaakt door Marina
