O verlijdens gedichten (opa's & oma's) 11

Laten we samen sterk zijn

Laten we samen zijn,
om samen dit grote verlies te verwerken.

Laten we samen zijn,
om elkaar te steunen en op te vangen in deze moeilijke tijd.

Laten we samen zijn,
om samen deze sterke man, vader en opa te herinneren.

Laten we samen zijn,
om hem samen ten ruste te leggen.

Laten we samen zijn,
om het verdriet bij elkaar te uiten.

Laten we samen zijn,
om samen te bidden in de kerk en thuis.

Laten we samen zijn,
en trots zijn op hem.

Laten we samen zijn,
en laten we samen blijven.

Je kleindochter

Gemaakt door Manon K.

Oma

Het duurde een tijd voordat het tot haar doorgedrongen was
dat ze kanker had
Dat is niet zomaar iets wat je zomaar vergat
Ze kreeg steeds meer pijn maar daar waren wel medicijnen voor
Dan kwam ze daar de dag wel weer mee door
Over euthanasie wilde ze eerst niet praten
En daar moesten wij het dan maar bij laten
Die weken ging ze heel snel achteruit
En het middageten werd al snel ingeruild voor pap of beschuit
Een hele dag opblijven lukte niet meer
Dus legde ze zich rond 12:00 uur een paar uurtjes neer
Mijn moeder moest iedere nacht opstaan om oma naar de wc
te laten gaan
En dat kon ze zelf ook niet heel lang aan
Ze lag in een ziekenhuisbed maar gelukkig wel bij ons thuis
Dat was voor u een vertrouwd huis
We waren nog naar Pater Karel geweest
Dat was voor haar echt een feest
Die wens moesten we in vervulling laten gaan
Dat is echt iets waar wij allemaal achterstaan
De laatste tijd was ze heel erg moe
Dus praten en lopen was een heel gedoe
Overdag moest er altijd een bij haar zijn
Want alleen zijn vond ze helemaal niet fijn
We hielpen elkaar overal een beetje mee
En daarmee was oma heel tevree
Toen u gestorven was dacht ik pas echt goed na
U was mijn aller aller liefste oma

Gemaakt door Nicole

Je moest waarschijnlijk gaan

Opa, waarom moest je nou weggaan?
Waarom kon je dat engeltje die
je wou meenemen niet laten staan?
Waarom moest je perse met haar
mee?
Want nou heb ik zoveel heimwee...
Heimwee naar mijn lieve opa die
alles altijd zo goed wist,
En die zich dan ook in niets en niks
ooit had vergist.
Maar je moest weggaan van dit leven,
En je moest je geest maar aan god
geven,
Je vocht hard voor dit leven,
Maar je gaf het op, ik wou dat je nog
bij ons was gebleven,
want ik mis je zo....

Gemaakt door Jessica

Opa

Vroeger zat ik uren op de stoel bij opa, hij vertelde me dan altijd een verhaal.
Of we gingen samen naar de golven kijken en de mensen kenden opa allemaal.
Ja, ik weet nog hoe we konden blijven lachen om een hondje dat daar speelde op het strand.
En dat zomaar naar de golven ging staan blaffen of wou vechten met een weggewaaide krant.
En zo liepen we vaak zonder wat te zeggen, lange einden, heel gezellig hand in hand.
En dan keek ik om en zag mijn kleine voeten naast mijn opa's grote stappen in het zand.
Maar nu loop ik in m'n eentje, want mijn opa loopt niet mee.
En ik breng m'n kleine tranen naar die hele grote zee
Ik zie nog m'n opa liggen, als een stille pop.
Opa sloot voorgoed zijn ogen en hij slaat ze nooit meer op.
Duizend golven spoelde over opa's stappen.
Het zijn alleen mijn eigen voeten die daar staan.
Maar ik ken nog zijn verhalen en zijn grappen.
En ik weet nog wat ik met hem heb gedaan.
En zo is opa toch een beetje blijven leven.
Want herinneringen raak je nooit meer kwijt.
Dus hij blijft gewoon mijn opa voor altijd.
En zo liepen we vaak zonder veel te zeggen.
Lange einden heel gezellig hand in hand.
En dan keek ik om en zag m'n kleine voeten naast m'n opa's grote stappen in het zand.
Maar nu loop ik in m'n eentje, want m'n opa loopt niet mee.
En ik breng m'n kleine tranen naar die hele grote zee.
Ik zie nog m'n opa liggen als een stille pop.
Opa sloot voorgoed zijn ogen en hij slaat ze nooit meer op.

Gemaakt door Missy Love