O
verlijdens
gedichten (moeders)
Met onzichtbare draden zijn wij met
elkaar verbonden, ons losmaken daarvan was iets wat wij niet konden
in je ogen las ik je angst pijn en je verdriet, maar het overgaan dat
wilde je niet tot het bittere einde hield jij vol en zei vaak gekscherend
oh oh wat een lol
toen het moment was daar
Je pakte waarschijnlijk zijn hand en zag
daar was geen gevaar
mam wij vinden jouw als mama ,oma ,mens,en vrouw,fantastisch
en nu merken wij de draden zijn niet breekbaar maar elastisch
je blijft voor altijd bij ons al is het op een andere manier en jij geeft
ons via deze draden ,uiteindelijk,na een moeilijke tijd,weer een leven met
plezier.
Gemaakt door Zaza63
Waarom is de wereld zo onaardig? Is het leven zo onrechtvaardig?
Waarom ben je plotsklaps van ons afgenomen, zonder dat daarvoor iets in de plaats is gekomen ?
Ik kan niet beschrijven wat ik nu mis, maar als ik me niet vergis,
speelde jij een grotere rol in ons leven, dan ik vroeger ooit toe wou geven.
Gemaakt door MHP
Elke
keer ik naar je foto kijk,
krijg ik tranen in mijn ogen van ongeloof en verdriet.
Tranen omdat ik me afvraag waarom jij niet meer hier bent,
en tranen want het antwoord weet ik niet.
Soms kijk ik naar de sterren,
er schijnt er één heel fel.
Ik vraag me dan af waar je nu bent,
en of dit rare gevoel zonder jou ooit went.
Soms wilde ik dat ik bij je kon zijn ,
al was het maar voor even.
Maar ja, dat is maar een wens,
die niemand mijn kan geven.
Lieve Ma, ik mis je,
en ik blijf altijd aan je denken.
En op dit moment is er een plaatsje in mijn hart.
Het mooiste war ik je kan schenken.
Je dochter
Gemaakt door 'Je dochter'
Mama
we hebben te weinig, samen gedaan.
Waarom ben je weggegaan
Je was een bloemetje in huis en dat bloemetje is nu verwelkt.
Waarom mama ,Waarom ?.
Waarom moest jij weggaan?.
Waarom niet iemand anders?.
Je had een gelukkig leven.
En dat is plots verstoord
Waarom al dat vechten,
waarom al die pijn,
je wilde niet weg,
je wilde bij ons zijn,
jouw inzet voor alles,
jou kunnen was groot,
je wilde nog zoveel,
maar het was je niet beloofd,
de strijd was oneerlijk en geheel niet terecht,
je wilde nog graag verder,
maar verloor dit gevecht,
Gemaakt door Patricia M.
liefste moeder en meme,
laat ons maar gerust allerliefst moeder en meme zeggen,
want dat was, is en blijf je voor ons allemaal.
moeder en meme,
we denken nu terug aan het voorbije met een dankbaar hart.
je was in alles zo buitengewoon.
letterlijk voor iedereen gelijk,
kinderen, kleinkinderen, familie, vrienden, buren en klanten.
altijd die eenvoudige en oprechte lach.
in huis en tuin en winkel.
die fierheid over ons gezin,
over het ontvangen van iedereen.
thuis zijn en blijven met groot en klein rondom je.
die warmte voelen van echt lief hebben de dagen en nachten door.
voorbeeld zijn in geloof en zeden.
niet op reis, niet naar zee,
maar ter plekke vertoeven om elk ogenblik dienstbaar te zijn.
werkelijk " stijlvol tafelen thuis" in eigen familiekring
en dat helpen verwezenlijken om anderen te laten feestvieren
om lief en leed te verwerken en het leven dierbaar te houden.
optimist zijn tot op het einde toe.
het was niet allemaal zo,
het verlies van kleine zus en vader werd diep in 't hart gegrift,
maar moedig heb je de geboorte en doop van Michiel nog kunnen meebeleven.
de herfst van je leven is zo kort geweest,
de opruststelling werd keerzijde.
moedig heb je het ziek zijn trachten te verwerken,
telkens in de de hoop naar beternis.
allerliefste moeder en meme,
laat nu je lieve handen rusten,
ze hebben al genoeg gedaan.
ze droegens 's leven lasten en lusten
en brachten altijd vreugde aan.
je was geweldig moeder:
" groot en edel, schoon en zoet"
zo zingt men in een lied.
in april, de grasmaand ben je geboren,
in de lentemaand ben je gestorven,
nu is het opname voor altijd in eeuwig weiland met gras en bloemen rondom.
bij jezus en maria en jozef erbij,
want maart is de jozefmaand.
met veel pijn in het hart van een lieve meid
vanwege cynthia die haar meter verloor
Gemaakt door Cynthia
