O verlijdens gedichten (vriend / vriendin) 2

Voor Steven

Kmis je.. elke dag meer & meer...
Die ene dag zal ik nooit vergeten,
plots dat telefoontje: er iets gebeurt; Schoefske is er erg aan toe...
Iedereen dacht t komt wel goed, hij heeft al zoveel uitgespookt.
Nog geen uur later was al mijn hoop zo goed als weg, toch bleef ik hopen (net als iedereen), maar diep vanbinnen wist k wel beter...
Zaterdag kwam dan het 2de telefoontje: 3 korte woordjes die onze wereld
lieten instorten: " 't is gedaan"
We wisten niet wat er gebeurde, wat we moesten doen, alles leek zo
onwerkelijk.
Niemand wou het geloven, onze gekke Schoefs kon niks overkomen, maar
Je was er opeens niet meer...
Nu bijna 4 maanden later is het nog altijd zo onwerkelijk, de pijn wordt
niet minder... Nog altijd de vraag: waarom nou jij??
Kleine dingen herinneren ons aan jou, aan al de fijne momenten,
die we nooit zullen vergeten, net zoals we ook jou nooit zullen vergeten...

Schoefske je zult voor altijd bij ons zijn...

Natascha...

Dit heb ik geschreven een paar maanden na het overlijden van een heel goede vriend! Hij is omgekomen in een ongeluk en niemand heeft ooit afscheid kunnen nemen. Nu nog heb ik elke dag moeilijke momenten! Ik mis hem zo fel! Net als al mijn vrienden &zo dat doen! *Steveke kmis u & hou van u!*

Gemaakt door Tascha

Afscheid

Gedwongen worden
afscheid te nemen
van een echte vriend,
die je volwassen maakte,
steeds voor je klaarstond,
je pijn en verdriet omvormde tot een glimlach,
tot vreugde,
die voor je opkwam,
je verdedigde,
die om jou gaf
en
om wie jij gaf,
van wie jij hield,
waarop jij bouwde
en
vertrouwde
is bijna onmogelijk.

Afscheid nemen van een echte vriend
is hem voor de rest van je leven
verder dragen en dichtbij je houden
in het diepst
van je hart
en hem nooit meer loslaten
want hij was iemand
héél apart!

Gemaakt door Dorientje

Aan mijn overleden vriendin

Deze nacht, kijkend door het raam
diep dromend van je naam.
Plots word ik wakker uit mijn droom en voel de spijt.
Nu begrijp ik het! Ik ben je voor eeuwig kwijt.
Ik voel een grote duistere stilte om me heen.
Het geeft me dit besef: 'Zonder jou ben ik alleen.'
Plots denk ik ineens weer aan jou,
samen met deze gedachte voel ik een bittere kou.
Ik begon te huilen omdat ik eindelijk besef wat ik had gedaan.
Ik had je net als al de rest in een hoekje alleen laten staan!
Geen weg is er nu meer terug.
Dagmar, je einde kwam te vlug!!!!!
Je werd weggerukt uit mijn leven,

maar a.u.b., vergeef me, want je was een heel goede vriendin,

Ook al was het maar voor heel even.

Gemaakt door Filos

Afscheid

Lieve Andre

Je voelde je vaak zo alleen
geen vrienden , familie om je heen.
Niemand waarmee je iets kon delen,
je was slechts ene van de velen.
Voor je collegae was je de computerfreak,
de man van de spelletjes en de muziek.
Nooit deden ze tevergeefs op jou een beroep,
als ze belden stond jij gelijk al op de stoep.
Je werk was je lust en leven,
waar jij je helemaal in kon geven.
Onverwacht zittend achter je PC,
nam de dood je plotseling mee.
Als vriend collega zullen wij je nooit vergeten,
en al heb jij het zelf nooit geweten.
Al voelde jij je nog zo vaak alleen,
echte vrienden blijven vrienden ook over de dood heen.

Rust zacht Andre (Geb:25-01-47 Overleden:02-05-03)

Dit gedicht heb ik gemaakt ter herinnering
aan Onze goed vriend

Gemaakt door Summer