O verlijdens gedichten (vriend / vriendin) 4  

Een bezoek aan jou

Ik kijk, staar afwezig voor mij uit,
maar ik zie niets.
Alleen een zwarte steen met bloemen,
de tekst:We zullen je missen.
Waar je nu bent weet ik niet,
je bent nu ergens,
ergens in niemandsland.
Wat ik had zag in jou ben ik verloren,
alles en toch ook niets.
Je bent er en ook weer niet.
maar één ding zal nooit veranderen:
Onze vriendschap

Gemaakt door Jolien

Dood maar niet vergeten

Jaren geleden gestorven
Verdwenen van bij ons
De eeuwige slaap verworven
in een bedje vol met dons.

'k wil je laten weten
vroeg maar liefst niet laat
onze vriendschap nooit vergeten
nooit ben ik op jou nog kwaad.

Jij bent een vriendin
Die ik nooit vergeten zou
Mijn kleine koningin
Waar ik nog zielsveel van hou.

Sorry voor die dagen
Dat ik zo hatelijk tegen je deed
De laatste keer dat ik jou vraag
En dan ben ik zeker dat je het weet.

Of je daar wel denkt aan mij
Want ik hier zeker aan jou
En binnenkort wandelen we zij aan zij
Dan kan ik je zeggen dat ik je nooit vergeten zou.

Liefste vriendin
We missen je hier allemaal
Hopelijk heb je het daar naar je zin
We zeggen je nu vaarwel,. voor de laatste maal.

Dagmar, je was een klasgenoot, een vriendin, een meisje
dat ik beminde, maar boven dit alles was je iemand die
ik nooit vergeten zal. Ik mis je!

Gemaakt door Filos

Afscheid van een vriend

Men zegt dat na regen de zon schijnt
dat zelfs het verdriet verdwijnt
Toch kunnen zelfs de grootste krachten
de pijn niet zomaar verzachten
Want enkel wij kunnen verstaan
hoe het voelt om zonder jou verder te gaan

Gemaakt door Patricia

Dood

Een ieder draagt haar met zich mee
je krijgt het dan als je geboren wordt
De achterzijde van de medaille van het leven
als een schaduw reist hij met je mee
Voor velen als een last gevoeld
Voor mij een vriend, altijd aan mijn zij

Waar komt het toch vandaan
't gevoel dat alles alles is en toch ook niets
t' gevoel geen angst te kennen voor wat komen gaat
een gevangene van 't leven te zijn
maar vrij tussen de andere geketenden in
 
Niet te weten wat er aan het einde komen gaat
't verleden los te kunnen laten
zonder 't heden te willen kennen
los van alles wat voor velen vast staat

'T gevoel keuzes te kunnen maken
zonder angst voor de gevolgen
geen vrees voor wat de toekomst is
genot de rust en ruimte van het leven te benutten

Geen geen pijn te hoeven voelen
door de wonden die het leven heeft geslagen
geen verdriet meer te hoeven delen
met hen die zeggen dat ze van je houden

wat is toch de vrijheid die ik voel
't is niet de vrijheid van het leven
want die vrijheid is niet echt
't is de vrijheid niet meer hoeven delen
dat is wat jij vriend, mij zegt

Te weten dat jij er dan zult zijn
als mijn einde naderbij komt
Die onvoorwaardelijke trouw
de enige die mij dat geven kan
omdat ik, als van het leven, ook van jou
mijn vriend de dood zoveel hou

Wanneer ik jou wil zien mijn vriend
Dan weet ik dat jij er ook zult zijn
Jij die mij rust en ruimte dan komt schenken
Jij die duisternis komt ruilen
Voor het scherpe licht van 't aards bestaan
Alleen jij mijn vriend,
jij leidt mij daar dan vandaan
Ik ken nu reeds 't gevoel
te kunnen vliegen zonder vleugels
te kunnen zweven als een blad
dat langzaam neer daalt
op de bodem van het menselijk bestaan

Gemaakt door Reality